De naam “Nathan Wade & the Dark Pioneers” verraadt voor mij grotendeels wat we van deze band mogen verwachten. Daarbij speelt overwegend Wade’s debuut uit 2006 mee: “The Dead Leaves Sing”. “Veelbelovend!”; was toen de meest geuite conclusie van recensisten aan beide zijden van de Oceaan.

6 tracks telt deze bescheiden opvolger, het merendeel is daarnaast ook nog eens afkomstig van Nathan Wade’s semi-akoestische soloplaat. Een duidelijke overeenkomst dus. Het grootste verschil zit hem in de uitvoering, want met deze sessie EP rockt en rommelt de band op een uiterst plezierige wijze. Ongenuanceerd zetten ze een stevige set met blues geïnfecteerde rocknummers neer. Stijlkenmerken wisselen elkaar in rap tempo af. Je hoort invloeden van Bruce Spingsteen, Led Zeppelin en Jeff Buckley door de muziek heen. Eveneens hoor je de invloed van Ennio Morricone’s soundtracks zoals hij die voorzag bij de Spaghetti western films uit de jaren 70. Helaas, niets nieuws onder de zon, maar evengoed een leuke CD.

Beschouw het maar simpelweg als een teken van leven. Persoonlijk had ik The Chroma Sessions liever gezien als aanvullende materiaal bij de daadwerkelijke opvolger, want de wijze van uitvoering is interessant genoeg. Wade en de zijnen hebben echter gekozen voor deze manier.

SMP